„APOLONIA” BO TRZEBA ŻYĆ EWA SZYMAŃSKA

Jest to pierwsza część trylogii i jednocześnie debiut literacki autorki.

Niesamowita historia życia zwykłych ludzi na podlaskiej wsi.Bardzo intrygujące losy bohaterów na tle ważnych wydarzeń historycznych takich jak wojna z bolszewikami, epidemia – hiszpanki, pogrom Żydów.
Ciekawy styl i bardzo plastyczny język , który niezwykle realistycznie ukazuje nam zarówno bohaterów z ich emocjami, wątpliwościami jak i wydarzenia w których uczestniczą.

Powieść czyta się świetnie, lekko, szybko. Właściwie zostałam z niesamowitą łatwością wchłonięta do świat głównej bohaterki.

Apolonia Niemyjska to nasza tytułowa bohaterka. Mieszka z dwójką braci i zajmuje się domem. Po śmierci rodziców rodzeństwo trzyma się razem i wzajemnie wspiera.

Apolonia jest kobietą dwudziestosześcioletnią i pewnie większość sądzi, że zostanie już stara panną.
Pomimo swego wykształcenia i statusu od zawsze czuła się gorsza, ponieważ jest kuternogą, prawą nogę ma krótszą.
Szlachcianka z dziada pradziada, dziedziczka popełnia mezalians wychodząc za mąż za bogatego chłopa, jednak chłopa Franciszka Bąka.

Bracia początkowo nie zgadzają się na to małżeństwo, jednak widząc jak bardzo ich siostra jest zakochana stawiają na uczucia.

Apolonia i jej małżeństwo stają się tematem wielu plotek zarówno w środowisku jej jak i jego.

Oboje nie przejmują się tym, a jedyne czego pragną to po prostu być szczęśliwi.
Wszystko dobrze się układa i mają dobre szczęśliwe życie.
Niestety wybucha pierwsza wojna światowa, która doświadcza również rodzinę Bąków.

W tym ciężkim i okrutnym czasie nasza bohaterka rodzi tak długo wyczekiwane dziecko – córeczkę. Gabrysia staje się oczkiem w głowie dumnego taty.
Niebawem rodzą się kolejne dzieci. Małżeństwo stawia czoła codziennym kłopotom i zazdrości innych – najważniejsze, że są razem.

Pewnego dnia dzieje się coś co zmienia życie Apolonii już na zawsze. Tylko dzięki najbliższym kobieta żyje dalej.

To powieść pełna emocji i wzruszeń. Dużo w niej niepokoju, lęku bohaterów , ale jest też ogromna siła, wiara i nadzieja.
Uczestniczymy w rozmowach i rozmyślaniach bohaterów dotyczących codzienności, miłości, opieki na dziećmi i ich wykształcenia.

Bo trzeba żyć – pomimo wszystko – piękne słowa.

Nie mogę się już doczekać drugiej części trylogii 🙂