„CZERWONY” AGNIESZKA LIS

Jest to druga część z cyklu „Aury”

Po „Niebieski” przyszła pora na „Czerwony”. Zapewne będą kolejne kolory.

Dla mnie czerwień, to kolor zła – krwi, nienawiści, złości ale też kolor miłości.
W czerwieni są piekielne moce : siła tworzenia i niszczenia, oraz cudowny żar namiętności.

Przyznam, że ta część stanowczo bardziej mi się podobała.

Ciekawa historia, przemyślana fabuła, nietuzinkowi bohaterowie.

Jest tajemniczo, mrocznie i intrygująco. Wciąga i zaskakuje.

Do pewnego momentu nie wiedziałam co jest prawdą, a co fikcją. Co się dzieje, a co jest wizją.

Prosty język i styl powoduje, że powieść czyta się bardzo szybko.

Poznamy Marceliną, młodą kobietę, która posiada niesamowity dar – widzi świat kolorami.

Od zawsze widziała wokół ludzi aury, które wskazywały jej z kim ma do czynienia.

Marcelina od jakiegoś czasu miewa dziwne sny, pełno w nich niezrozumiałych dla niej znaków, sytuacji, ludzi.

Dochodzą do tego wizje i koszmary.

Historia nie istniejącej wsi i i jej mieszkańców intryguje.

Samej Marceliny nie polubiłam, jej naiwność mnie denerwowała.

Będą tajemnice, sekrety, intrygi, manipulacje. Zabójstwa, samobójstwa, mordy, historie przodków.

Dużo tutaj elementów ludzkiej psychiki, a bardzo to lubię.