„MARIA. DZIEWCZYNA Z KWIATEM WE WŁOSACH” WIOLETTA SAWICKA

Jest to już trzeci tom cudownej serii o silnych kobietach i ich wyborach, w bardzo trudnych czasach.

W tle ważne wydarzenia historyczne, które odbiją piętno na losach naszych bohaterek.
Rewelacyjny pomysł na kolejną część, bardzo przemyślana i dopracowana w szczególikach fabuła.
Niesamowicie realistyczni bohaterowie z tym wszystkim co nasze ludzkie.

Autorka cały czas zachwyca mnie pięknym stylem i niezwykle plastycznym językiem.

Powieść wciąga w swój świat od pierwszych słów i trzyma w napięciu do ostatniej kropki.

Bez problemu można wskoczyć w wykreowany świat i razem z naszymi bohaterkami widzieć, słyszeć, czuć i doświadczać to co one.

Wszystko rozpoczyna się w roku 1933. Hitler, naziści i Trzecia Rzesza rosną w przerażającą siłę.
Wybucha Druga Wojna Światowa, od Wschodu do Polski wkraczają Sowieci.

Córka Oleńki ma dziś dziewiętnaście lat i przyjęła nową tożsamość. Nazywa się Marie vol Lauen.

Dziewczyna nie ma pojęcia, że tak naprawdę nazywa się Marysia.

Gdy miała zaledwie cztery lata jej ojciec Joachim po śmierci żony Oleńki wyjechał do Prus i zmienił tożsamość im obu.

Chociaż nie był dumny z tego co zrobił, wiedział, że jest to jedyna opcja, aby przeżyć.

Marie spotyka na swojej drodze Klausa. Oboje zakochują się w sobie – tak się wydaje dziewczynie.

Jednak z czasem, gdy zauważa jakim człowiekiem jest chłopak przekonuje się z kim ma do czynienia.

Wbrew swej woli lecz dla dobra swego ukochanego ojca przyjmuje oświadczyny oficera SS Klausa von Hoffenberga.
Będąc narzeczoną oficera SS coraz więcej dowiaduje się o jego poglądach, planach i wartościach. Doświadcza bólu, cierpienia i upokorzenia.

Jest tu dużo bólu, cierpienia, smutku, lęku i śmierci.

Jest też wiara, nadzieja i miłość.
Są też wartości tak ważne jak : Rodzina, Przyjaźń, Ojczyzna, Honor.

Powieść czyta się z zapartym tchem, nie można jej odłożyć nie doczytawszy do końca.
Uwielbiam tę piękną, cudowną i niezwykle wzruszającą serię.

Wojna zawsze jest złem, ginie zupełnie niepotrzebnie tak wielu ludzi. Tak wielu musi sobie poradzić jak żyć w tych okrutnych i strasznych czasach, gdzie człowiek nie jest już człowiekiem.

Jak ważne jest nie stracić zmysłów i woli walki, jak ważne i bardzo trudne jest myśleć pozytywnie i z nadzieją na lepsze jutro.

Ludzi, których poznamy na kartach tej powieści pomimo tego co ich spotyka chcą żyć, kochają i walczą każdego dnia.

Cudowna kobieca siła, odwaga, miłość i nadzieja.

Bardzo wyczekuję kolejnej, czwartej już części.

Przypomnę, że część pierwsza nosi tytuł „Oleńka. Panienka z Białego Dworu” ,

a część druga nosi tytuł „Franka. W obcym domu”.