„MATCZYZNA” Małgorzata Żebrowska

Jest to powieść wyjątkowa – poruszająca, wielowarstwowa i boleśnie prawdziwa. To historia kobiet połączonych nie tylko więzami krwi, lecz także wspólnym dziedzictwem – emocjonalnym, społecznym i pokoleniowym. Krysia, Marta i Basia – babka, matka i córka – trzy ogniwa tej samej historii, splątanej bólem, miłością, milczeniem i krzykiem.

Autorka z ogromną wrażliwością i literackim wyczuciem snuje opowieść, która wcale nie musi być głośna, by uderzać z siłą ciosu. Portrety psychologiczne kobiet są tu dopracowane w każdym szczególe – subtelne, a zarazem dojmująco realistyczne. Czytelnik obserwuje, jak traumy i schematy przekazywane są z pokolenia na pokolenie – często nieświadomie, czasem wbrew woli, zawsze z konsekwencjami.

To powieść o kobiecej codzienności – tej dawnej i tej współczesnej. O życiu w cieniu patriarchatu, o przymusach, które przyjmują różne maski: obowiązku, miłości, wstydu, powinności. O ucieczkach – w alkohol, w przelotne związki, w pozorne bezpieczeństwo. O walce z samą sobą. I o pragnieniu czegoś więcej niż tylko przetrwania.

Żebrowska nie moralizuje, nie osądza – obserwuje. I zaprasza czytelnika do tej obserwacji, zostawiając przestrzeń na własne emocje, przemyślenia, czasem i łzy. To powieść, która nie kończy się wraz z ostatnią stroną – zostaje w czytelniku na długo, odbijając się echem osobistych wspomnień i refleksji.

To nie tylko saga rodzinna. To przejmujące świadectwo kobiecego doświadczenia – intymnego, trudnego, ale i pięknego w swojej autentyczności.

Dla czytelników szukających nie tylko dobrej opowieści, ale też literatury, która ma duszę, głębię i prawdę – lektura obowiązkowa.

Na Lubimy Czytać moje 8/10.