„MINIATURZYSTKA” JESSIE BURTON

To moje pierwsze spotkanie z piórem tej angielskiej autorki i już wiem, że koniecznie muszę sięgnąć po inne Jej dzieła.

Tak, dzieła – „Miniaturzystka” jest niezaprzeczalnie cudowna perełką literacką, powieścią, której nie sposób się oprzeć.

Prawdziwie piękna literatura piękna.

Pełna magii, tajemnic i niespodzianek.

Będzie o tym co takie ludzkie : miłość, zdrada, zemsta.

Czytałam ją niejako na jednym wdechu, lecz spokojnie i niespiesznie. Czytałam ją wszystkimi zmysłami – widziałam, słyszałam i czułam co się dzieje.

Piękny język i styl. Jest bardzo klimatycznie. Czytając czułam niepokój, wiedziałam, że wydarzy się coś złego i wyczekiwałam co.

Mamy rok 1686 i bogatą dzielnice Amsterdamu. To właśnie tutaj przyjechała niespełna osiemnastoletnia dziewczyna Petronella, czyli Nella.

Miesiąc temu poślubiła bardzo zamożnego mężczyznę Johanesa, który jest kupcem.

Dziewczyna wprowadza się do domu męża, jednak jest zaskoczona, że wita ją mało sympatyczna siostra męża Marin.

Johanes zjawia się za jakiś czas, jednak zupełnie nie jest zainteresowany swoją dopiero co poślubioną żoną.

Dostaje od niego w prezencie coś bardzo zaskakującego – miniaturkę ich domu, replikę ich kamienicy w formie kredensu.

Prezent ten zaskakuje Nell, jednak z biegiem wydarzeń pojawia się też duży niepokój.

Bardzo szybko młoda żona orientuje się, że w miejscu w którym się znalazła nie ma miłości, uczuć, emocji.

Jest zimno i pusto, bardzo tu dziwnie i każdy z każdym na dystans.

Do tego mąż, który ewidentnie nie ma ochoty na bliższe przebywanie z nią.

Zaczyna otrzymywać paczki, a w środku znajduje zawsze jakąś figurkę, która jest łudząco podobna do któregoś z domowników lub sprzęty z jej domu.

To wszystko zaczyna być bardzo intrygujące, dziwne i być może bardzo niebezpieczne.

Zaczną na jaw wychodzić skrzętnie skrywane rodzinne sekrety, tajemnice, które nigdy nie powinny wyjść na jaw.

Zachęcam Was do przeczytania tej niezwykłej , pięknej powieści.

Ja już pędzę kolejnej „Złoty dom”.