„SKĄD JA PANIĄ ZNAM” KATARZYNA OSTROWSKA

Aktorką znaną, ale jakby nieznaną. Uważam, że bardzo niedocenioną, a szkoda.

Dzięki tej lekturze dowiemy się sporo o dzieciństwie, latach szkolnych, buncie czy dorosłości Pani Doroty.

Poznamy role w jakich zagrała, nie tylko w teatrach czy kinie, ale po prostu w życiu.

Zobaczymy Panią Dorotę jako kobietę, matkę, babcię, córkę, żonę.

Będzie mowa o byciu gwiazdą, późnym sukcesie, o relacjach z reżyserami, nieudanych rolach, sukcesach i porażkach, o aktorskich wzorach i polityce.

Będzie też o uczuciach, wstydzie, stresie, czułości czy dojrzałości kobiecej.

Dla mnie Pani Dorota jest dojrzałą, inteligentną kobietą, pełną pokory i mądrości.

Nie ma w niej pychy, dumy czy zazdrości. Jest bardzo skromna, uparta i pracowita.

Świetnie się czytało tę lekturę.

Przyznam, że jest to bardzo naturalna i niezwykle ciekawa rozmowa, przepełniona szczerością i realnością.

Bardzo mi się podoba, że Pani Dorota tak bardzo chroni swoją prywatność. Nie widzi potrzeby w ciągłym ogłaszaniu światu co je, w co się ubierze, gdzie pojedzie i co zagra.

Chroni swoją rodzinę i siebie. Ważna jest dla niej rodzina, dom, bezpieczeństwo i dobre relacje z bliskimi.

Autorka zadawała intrygujące pytania, nie osądzała, po prostu pytała.

Rozmowa między paniami toczyła się lekko i w niezwykle naturalny sposób.

Ot tak, jakby spotkały się dwie przyjaciółki i zaczęły rozmawiać przy filiżance dobrej herbaty czy lampce wina o życiu.

Książka została ładnie wydana i dodatkowym jej plusem są zdjęcia Pani Doroty.

Zachęcam do przeczytania tej rozmowy.

Zapewniam, że będzie to dobry czas z książką.

Poznacie aktorkę, o której warto pisać, mówić i wreszcie Ją docenić.