„KACHNA” MIKOŁAJ GÓRSKI

Polski debiut literacki.

Powieść została zakwalifikowana do gatunku : literatura obyczajowa, romans.

Ciekawy pomysł na książkę, prosty i zrozumiały język oraz styl.
Było ciekawie i czasem magicznie, jednak czegoś mi tu brakowało.
Czyta się lekko, szybko a nawet błyskawicznie.

Głowna bohaterka to tytułowa Kachna.

Młoda, zagubiona dziewczyna, która wielu już w życiu przeszła. Dzieciństwo jej było istnym koszmarem.

Czas spędzony w zakładzie karnym dla nieletnich, gdzie przebywała dłuższy czas wpłynął na jej życie.
Uwielbia czytać książki i były momenty, że dzięki nim dała rade przetrwać. Przebywanie w innych wykreowanych światach jest dla niej stanowczo bezpieczniejsze.

Pewnego dnia trafia do leśnej osady, gdzie ma spędzić najbliższy rok.

Dostaje też zadanie do wykonania, ma założyć swój dziennik i każdego dnia w nim zapisywać co robiła.

Tu gdzie trafia wszystko wygląda inaczej i ludzie są zupełnie inni, niż ci, których poznała.

Zastanawia się czy to nie sekta i początkowo nie chce tu być.

Wszystko co czego doświadcza, co widzi i słyszy wprawia ją w zdumienie.

Życzliwość, radość i serdeczność mieszkańców jest dla niej nowym doświadczeniem.

Na początku jest bardzo zamkniętą w sobie dziewczyną, która unika kontaktu z innymi, woli być sama.

Z czasem jednak zmienia się i dostrzega wiele rzeczy, których wcześniej nie zauważała.

Dzięki pamiętnikowi, który dziewczyna pisze obserwujemy jej zmianę i metamorfozę.

To powieść o dorastaniu, dojrzewaniu, poznawaniu siebie i innych.

Zmaganiu się z własnymi emocjami, tym co w sercu i w duszy. Szukaniu siebie i własnej drogi.