„KOLĘDA NA CZTERY RĘCE” NATASZA SOCHA

Autorka jest moją ulubioną polską autorką książek.

Każda Jej powieść jest niebanalna, intrygująca i tak bardzo emocjonalna.

Każda porusza ważne tematy i jest naprawdę o czymś.

Piękny, a zarazem prosty język oraz styl, bardzo naturalni i tak bardzo namacalni bohaterowie.

Podoba mi się, że poznajemy całą historię z dwóch perspektyw czasowych – kiedyś i teraz.

Te dwie historie wzajemnie się przeplatają tworząc genialna całość. Historia Zośki chwyta za serce.

Będzie dużo emocji, wzruszeń. Prawda o różnych pokoleniach, tych młodych i tych starych starych, o ich podejściu do życia i wartościach.

Ładnie i bardzo realistycznie została ukazana relacja między naszymi bohaterkami, obserwowaliśmy ich przemiany i nastawienie do różnych sytuacji w życiu.

Dodam, że incydent w restauracji i powiedzenie tak szczerej prawy do kelnerki ucieszyło mnie, ciut rozbawiło i wiem, że gdybym tam była biłabym brawo 🙂

Zakończenie, którego zupełnie się nie spodziewałam. Dałam się zwieść. Cudownie.

Tym razem poznamy piękna historię Marii, która jest już starszą panią.

Ma w sobie tak dużo dobroci, mądrości i cudny zmysł obserwacji.

Jest miła, taktowna i tak wiele jeszcze chce przeżyć.

Wie, że zostało jej mało i czasu i pragnie go maksymalnie wykorzystać.

To istny wulkan energii, optymizmu i ciekawości.

Poznamy też Paulinę,  kobietę, która żyje z dnia na dzień i każdy dzień jest podobny. Zabrakło w nich radości, marzeń i miłości.

Zupełnie pogubiła i nie wie czego chce, czego pragnie i jak ma żyć. Nic ją nie cieszy, nie zastanawia i nie intryguje.

Jest samotna, poraniona i czuje się porzucona.

Pracuje w fundacji zajmującej się organizowaniem adopcji dla staruszków, aby nie czuli się samotni.

Co jakiś czas robi różne głupoty i właśnie została aresztowana za wybicie szyby w witrynie sklepu, zdjęcie z manekina ubrań i założenie ich na siebie.

Niestety następnego dnia niewiele z tego pamięta, ponieważ była pijana. Zobaczywszy nagranie spod sklepu przeżywa szok i strasznie jej wstyd za siebie.

Sprawa trafia dalej i Paulinie grozi kara finansowa za wyrządzone szkody oraz nawet kilka lat więzienia.

Na szczęście prawnikowi udaje się wynegocjować karę finansową i drugą w postaci wielu godzin prac społecznych.

Tym oto sposobem trafia na panią Marię, która staje się jej podopieczną.

Jak będzie wyglądał wspólny czas „adoptowanej” wnuczki i „Adoptowanej” babci ?

Co z tego wyniknie ?

Ja już wiem i zdradzę Wam, że byłam bardzo zaskoczona rozwojem sytuacji. Tutaj nic nie jest przewidywalnie i co chwila jesteśmy zaskakiwani.

Powieść tę czyta się z zapartym tchem, każda następna strona jest kolejnym krokiem do poznania prawdy.

Tak wiele w niej szczerości, prawdy i mądrych spostrzeżeń.

Widzimy jak ważne są relacje międzyludzkie, jak ważne, aby je pielęgnować i nie zapominać o najbliższych, również o tych starych, a może głownie o nich.

Miłość, przyjaźń, szacunek, dobroć, życzliwość, empatia.

Lektura ta wzrusza, bawi i skłania do refleksji.

Jest idealna na teraz, na ten zbliżający się Świąteczny czas 🙂