„ODKĄD CIĘ POZNAŁAM” Iwona Sobolewska

Ciekawa, polska powieść obyczajowa. Raczej dla młodzieży.
Prosty język i raczej prosta historia. Czyta się dobrze, płynnie, szybko.

Mamy tu dwie płaszczyzny czasowe teraz ( kawiarnia ,dziewczyna siedząca i popijająca kawę w oczekiwaniu na spotkanie z przyjacielem sprzed lat ) i kiedyś.
Dzięki temu poznajemy losy naszych bohaterów od samego początku
Główna bohaterka to Blanca – młoda dziewczyna, której matka zmarła gdy miała 7 lat. Oczywiście bardzo tęskni za matką i czuje ogromna pustkę po niej. Pisze do niej listy co jej pomaga. Wychowuje ją ojciec, który bardzo ją kocha.
To co przeżyła ma wpływ na to jak się zachowuje, jak myśli i jaką ma percepcję postrzegania świata. Siedzi w swym kokonie i nie zamierza go opuszczać.
Jest zamknięta w sobie, zakompleksiona i nie lubi towarzystwa. Wie, że tylko osoby nam obce i obojętnie nie mogą nas zranić. Mimo to „czuć” jak bardzo jest samotna i jak bardzo potrzebna jest jej przyjazna dusza. Ma znamię – oparzenie z tyłu na szyi, które zawsze jej przypomina co przeszła. Uwielbia taniec – gdy była mała tańczyła w balecie. To wszystko jednak jest przed – przed śmiercią matki.

Blanca wprowadza się z ojcem do nowego domu. Tam zaczyna się klimatyzować i nieoczekiwanie dla niej samej rozwija swoje kontakty towarzyskie. Poznaje koleżanki i kolegów a z czasem stają się super paczką. Całe gimnazjum i szkołę średnią są razem.
Razem chodzą do szkoły i wspólnie spędzają czas. Ten beztroski czas wciąż przyćmiewa brak matki i obawa o zranienie.
Pojawia się ktoś ważny w jej życiu Piotr a może Aleksander.

Mamy tu wszystko to co przeżywa młody człowiek: pierwsze przyjaźnie, zakochania, miłości. Pocałunku, piwo i imprezy. Pierwsze wątpliwości, zdrady i intrygi.
Czasem wolimy odejść aby kogoś nie zranić – czy ma to sens ? A może tu chodzi o nas , że to właśnie my nie chcemy zostać zranieni i dlatego wolimy odejść ?
Czy może lepiej zaryzykować i spróbować zamiast uciekać ?

Czasem nie można już nic zmienić bo czasu się nie cofnie. Czasem nasze decyzje wydają się nam najlepszymi w danym momencie lecz po czasie już wiemy,że były błędne.
Jakie błędy popełni nasza bohaterka i jej znajomi z paczki ? Przeczytajcie 🙂

Właściwie w słowach poniżej zawarte jest wszystko :
„A ona nie mogła mnie pokochać. Nie mogła. Jestem genetycznie obciążony i w każdej chwili mogę skończyć jak mój ojciec. Więc odszedłem mimo tego, że ją kochałem. A teraz ona należała do innego. Mogła być szczęśliwa, ale tak pragnąłem ją zobaczyć. Ten ostatni raz.”