„PORODZINA” NATALIA FIEDORCZUK

Wow, ależ to było dla mnie literackie zaskoczenie.

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, dlatego zupełnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.

To co otrzymałam zdumiało mnie ogromnie.

Świetna historia, genialna intryga, cudowny nastrój powieści, nietuzinkowi bohaterowie.

Cały czas czytając czułam, że zaraz się coś wydarzy.

Bardzo plastyczny język oraz styl powodował, że z niebywałą łatwością wskoczyłam w wykreowany świat.

Wir wydarzeń porwał mnie i pochłonął w swe odmęty.

Oto mamy zwyczajną polską rodzinę Waszczyńskich. Ona, On i dwójka dzieci.

Na pozór szczęśliwi ludzie, cudowna rodzina, kochające małżeństwo.

Mają pieniądze, piękny dom i cudowne dzieci.

Pewnego dnia cała rodzina znika bez śladu.

Policja przyjmując zgłoszenie od matki zaginionej, jednak nie traktuje tego zbyt poważnie.

Gdy przybywają na miejsce wszystko w domu wygląda tak, jakby na chwilę cała rodzina wyszła i zaraz wróci.

Najpierw jest podejrzenie porwania, później morderstwa.

Przeszukiwani są sąsiedzi, znajomi i ci podejrzani.

Jednak żadne tropy nie prowadzą do zaginionych.

Mijają dni, tygodnie, miesiące a po czwórce ludzi nie ma żadnego śladu. Nikt nie żąda okupu i sprawa przycicha.

Co się wydarzyło ?

Z każdą kolejną przeczytaną stroną dowiadujemy się kolejnych, zaskakujących informacji.

Odkrywamy historie wstrząsające, smutne i okrutne.

Poznamy ludzkie dramaty, przemoc domową, alkoholizm, wykorzystywanie dzieci.

Rodzinne tajemnice i sekrety, które nie powinny wyjść na światło dzienne.

Chory mózg mordercy, który nie rozróżnia dobra od zła.

Dojdzie korupcja i lewe interesy, które nie mogą zostać ujawnione.

Przeszłość od której nie można uciec. Przeszłość, która ukształtowała naszych bohaterów i ukształtowała mordercę.