„JOGA” EMMANUEL CARRERE

Bardzo chciałam przeczytać tę książkę i cieszę się, że miałam możliwość aby to uczynić.

Piękna lektura o zagubionym człowieku, któremu się jednak udało. Wygrał walkę z samym sobą i demonami, które w sobie nosił.

Będzie o jodze, medytacji, poszukiwaniu siebie i sensu istnienia. O strasznej chorobie i pokazaniu, że można z nią wygrać.

Lektura ta, to swoista i bardzo szczera biografia znanego i uznanego francuskiego pisarza, scenarzysty i reżysera filmowego.

Autor pisał ją ponad cztery lata i założenia miała to być wesoła i optymistyczna lektura.

Niemniej w trakcie pisania autora dopadła depresja i wylądował na kilka miesięcy w psychiatryku.

Jego przeżycia duchowe są bardzo głębokie i czasem wręcz przerażające.

Napisane w taki sposób, że łatwo poczuć dokładnie to co autor przeżywał w danym momencie, co się z nim i w nim działo.

Wprost pisze o swojej chorobie, bólu, myślach samobójczych czy trudności w medytowaniu.

Szuka duchowej inspiracji, spokoju i prawdy w buddyjskich czy sztuce tai- hi.

Poznamy wiele jego wątpliwości życiowych i refleksji.

Prosty i zarazem piękny język oraz styl, jest bardzo prawdziwie, do bólu szczerze i tak strasznie emocjonalnie.

Na początku poznamy co działo się z naszym bohaterem- autorem książki podczas vipassany, czyli medytacji w samotności.

Ten dziesięciodniowy czas ma służyć oczyszczeniu, którego bardzo potrzebuje.

Później z czym musiał się zmierzyć mając chorobę efektywną dwubiegunową tupu drugiego.

Pobyt w szpitalu psychiatrycznym autora wstrząsnął mną dogłębnie.

Tak bardzo szczerze ukazał jak czuje się człowiek, który wpadł w sidła depresji i jak trudno jest wydostać się z niej.

Gdyby nie pomoc lekarzy, czyli wykwalifikowanych ludzi byłoby już po nim.

Udało się mu pokonać tę straszną chorobę i znów zacząć żyć.

Wyjeżdża na grecką wyspę Leros, gdzie pomaga uchodźcą z Azji.

Pragnie być dobrym człowiekiem i pomagać innym.

Zaczyna dzielić się swoimi doświadczeniami, tym co przeżył.

Będzie tutaj kilka wątków, które prowadzone są bardzo chaotycznie, jednak absolutnie nie przeszkadzało mi to w czytaniu.

Wiem, że nie jest to lektura dla każdego, mi się jednak bardzo podobała.

Wymaga skupienia i stanowczo czytania niespiesznie.

P O L E C A M 🙂