„WODNIK” JĘDRZEJ PASIERSKI

Przeczytałam wszystkie powieści autora i przyznam, że lubię Jego pióro.

Najbardziej zapadła mi w pamięć Jego debiutancka książka, która stała się pierwszą częścią cyklu o Ninie Warwiłow. Oczywiście mam na myśli powieść „Dom bez klamek”.

Klimat tej powieści był niesamowity, niebywały, cudowny.

Liczyłam, że „Wodnik” jest początkiem czegoś nowego, zaproszeniem do nowego cyklu, ale chyba nie.

Poznamy Szczepana Turskiego, doświadczonego psychologa, który pracuje z dziećmi.

Sam miota się z demonami przeszłości i nie potrafi zapomnieć o tym co się wydarzyło.

Jednak chce pomóc 7-letniemu chłopcu o imieniu Michał. Chłopiec ma coraz częściej napady złości.

Rodzice nie mogą sobie z nim poradzić i szukają pomocy.

Szczepan jedzie więc do Zwierzyńca, aby poznać chłopca i jego rodziców. Przyjrzy się panującym tam relacjom, zależnościom, uczuciom i emocjom.

Szybko odkrywa, że w tym domu coś nie gra. Niby wszystko jest dobrze, jednak nie do końca.

Wszystko napiętnowane jest śmiercią starszego syna Marcela.

Po wielu rozmowach z chłopcem okazuje się, iż chłopiec widział coś ważnego, coś co mu bardzo mocno zapadło w pamięć i jest związane z jego zmarłym bratem.

Jest pewien, że Marcel odszedł z mężczyzną, którego nazwał „Wodnikiem”.

Jaka jest prawda ? Czy „Wodnik” istnieje, czy jest tylko wytworem dziecięcej wyobraźni ?