„ANTYKWARIAT CUDZYCH WSPOMNIEŃ” WERONIKA WIERZCHOWSKA

Kocham antykwariaty – dla mnie to magiczne miejsca, gdzie na wyciągnięcie ręki leżą ludzkie wspomnienia i niesamowita kopalnia wiedzy o czasach minionych. Uwielbiam zapach starych ksiąg i dotyk przeróżnych drobiazgów, których pochodzenia czy zastosowania nawet nie znam.

Te wszystkie rzeczy ktoś uznał za niepotrzebne w swoim domu i sprzedał.

Jednak te rzeczy są świadkami historii, wydarzeń, które miały miejsce.

Oto polska powieść obyczajowa napisana przez autorkę, której pióro cenię.

Ciekawy pomysł, napisany prostym i jasnym językiem.

Prosta fabuła i prości, zwykli – niezwykli ludzie.

Powieść czyta się bardzo szybko.

Jeśli macie ochotę na podróż w czasie, to zapraszam.

Poznamy trzypokoleniową historię pewnej rodziny antykwariuszy.

Teofila, jego córki Anny i wnuczki Agnieszki.

Nasza główna bohaterka Agnieszka – jest młodą dziewczyną, która jest wnuczką antykwariusza. Dorastała wśród starych książek, płyt, nut.

Odziedziczyła to cudowne miejsce, którym doskonale wie jak należy się zająć.

Ma też cudowny dar po babci – dotyka dany przedmiot i potrafi podczas snu komunikować się ze wspomnieniami poprzednich antykwariuszy.

Dzięki jej zdolności poznamy historie jej rodziny, losy silnych kobiet i historię Agnieszki.

Zobaczymy jak życie może być trudne i skomplikowane, jednak zobaczymy też, że można przetrwać wszystko.

Jak ważne są uczucia, relacje międzyludzkie, determinacja i odwaga.

Będzie powojenna Warszawa i Pan Teofil prowadzący sklepik ze starociami.

Będą lata siedemdziesiąte, osiemdziesiąte i ówczesne czasy.

Przez moment znajdziemy się też w roku 875r. PNE i kilku innych miejscach na świecie.

Cudowne jest to, że z przeszłości możemy zaczerpnąć mądrą naukę, uzyskać wskazówkę, podpowiedzi.