„POLAK” J.M. COETZEE

WOW !

Ależ to jest Piękna literatura piękna.

Dużo w niej marzeń, pragnień, melancholii i namiętności.

Jestem nią oczarowana, zachwycona i poruszona.

To genialna lektura, którą musicie obowiązkowo przeczytać.

Fabuła tak bardzo prosta w swej prostocie, piękny i tak bardzo naturalny język i styl, cudownie rzeczywiści bohaterowie.

Dobrze mi się to czytało, bardzo przeżywałam, wszystko to, co działo się z naszymi bohaterami, w nich samych.

Autor wykazał się niesamowitą wrażliwością i znajomością ludzkiej psychiki. Pokazał nam człowieka z tym wszystkim co w nim.

To właśnie ten chaos myśli, niepewność, wątpliwości i tłumaczenia samemu sobie danych zdarzeń i emocji podobały mi się najbardziej.

Poznamy piękną i niebywale subtelną historię dojrzałej miłości, która nie powinna się zdarzyć, która nie miała szans na przetrwanie.

On i Ona – Witold i Beatriz.

Starszy, dojrzały już 70-letni mężczyzna znany i ceniony pianista Polak oraz piękna 50-letnia pani mecenas sztuki Hiszpanka.

Spotykają się przypadkowo w Barcelonie.

Absolutnie nic nie wskazuje, że staną się sobie bliscy. On rozwiedziony, a ona chyba szczęśliwa jednak samotna mężatka.

Ich przypadkowe lub niby przypadkowe spotkania stają się początkiem czegoś niesamowitego, magicznego.

Różni ich tak wiele, a jednak coś ich do siebie przyciąga.

Niech Was nie zwiedzie ilość stron – zaledwie 192 stronice na, których znajdziecie taką ilość emocji, że aż trudno w to uwierzyć.

Czytając podnosiłam brwi ze zdumienia, uśmiechałam się wielokrotnie – było mi tak dobrze, a czasem tak bardzo smutno.

To prawdziwa huśtawka uczuć, wzruszeń i emocji.

Już wiem, że lektura ta staje się moją ulubioną i będę ją czytać, gdy tylko poczuję potrzebę, aby znów wskoczyć do świata niezwykle subtelnego i magicznego

Absolutnie zachęcam do jej przeczytania 🙂

Zazdroszczę tym , którzy jeszcze tego nie zrobili i dopiero będą ją czytać.